Στις 8 Οκτωβρίου του 2017 συμπληρώνονται 25 χρόνια από την κυκλοφορία του Mortal Kombat στα ουφάδικα…. Πωωωωωωωω….. 25 χρόνια. Όταν είχαμε ακόμα το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ…..

Ακόμα θυμάμαι μικρούλης που έπαιζα σε MS-DOS το Mortal Kombat 3 και δεν μπορούσα με την καμία να νικήσω τον Shao Khan. Και ακόμα καλύτερα όταν έκανα το πρώτο μου Fatality. Ένα μικρό χαμόγελο ικανοποίησης έσκασε στα χείλη μου.

Είναι αξιοθαύμαστο πως μια σειρά fighting παιχνιδιών άντεξε 25 χρόνια, και όλα αυτά χάρις στην υπερβολική (και κοντά στην κωμική) βία και στο εκπληκτικό του theme song από την πρώτη ταινία, που έχει γίνει ως ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα theme songs. Κυρίως όταν σκεφτούμε ότι ο μεγάλος του αντίπαλος, το Street Fighter είναι ηλικιακά κοντά.

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ

Το Mortal Kombat όταν βγήκε το 1992, έγινε ένα ορόσημο της γενιάς του gaming τότε, και σημάδεψε όχι μονό τους gamers, άλλα και την υπόλοιπη κοινωνία, καθώς επειδή χρησιμοποιούσαν πραγματικούς ηθοποιούς για να παραστήσουν τους μαχητές, υπήρξε φόβος για άνοδο της βίας και στο τέλος θεσπίστηκε το ESRB, ο οργανισμός που κρίνει για ποια ηλικιακή ομάδα είναι το κάθε παιχνίδι.

Σε κάθε ουζάδικο της εποχής, δυο φράσεις θα ακουγόταν: “SHORYUKEN!!” και “GET OVER HERE!!”. Ου ουρές άπειρες, και η επιτυχία τεράστια. Η επιτυχία αυτή οδήγησε στην μεταφορά του στις μεγάλες κονσόλες της εποχής: το SNES και το SEGA Mega Drive/Genesis. Και στην μάχη αυτή, νίκησε καθαρά το Mega Drive, γιατί απλά στην SNES έκδοση αφαίρεσαν τα Fatalities και το αίμα αντικαταστάθηκε από ιδρώτα. Περιττό να πω πόσο ντροπιαστικό ακούγεται ακόμα και σήμερα.

Το Mortal Kombat έχει ακόμα και τώρα την πρώτη καλύτερη ταινία βασισμένη σε  video game. ΟΚ, και εκεί δεν είχε βία και αίμα, άλλα βλέπεται ακόμα και σήμερα, έχει ένα theme song που όλοι το ξέρουν και είναι σίγουρα καλύτερο από την δεύτερη ταινία, Annihilation. Και ας μην αναφερθούμε στην τηλεοπτική του σειρά και στην τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων.

Υστέρα από την μεγάλη επιτυχία του, βγήκε το Mortal Kombat 2 και Mortal Kombat 3. Με το Mortal Kombat 4, έφτασε στο δύσκολο σημείο να πάει από 2D σε 3D. Ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς είτε θα πετύχαινες είτε θα αποτύγχανες άγρια. Κατάφερε να περάσει το τεστ αυτό, άλλα όταν μπήκε στο Playstation 2, άρχισε η πτώση του franchise και της εταιρίας, της Midway, με το Armageddon να φαινόταν ως το τέλος, ώσπου η Warner Bros. αγόρασε τα δικαιώματα του, και σήμερα απολαμβάνουμε νέα Mortal Kombat παιχνίδια, το ένα καλύτερο από το άλλο.

Ένα είναι σίγουρο πάντως: το Mortal Kombat κατάφερε να σπάσει το φράγμα του «τα video games είναι για παιδιά», μαζί με το DOOM και πρόσφερε μια από τις καλύτερες καθαρτικές εμπειρίες. Ο Ed Boon μαζί με την ομάδα του μας πρόσφεραν απόλαυση στο maximum, με κάθε νέες ιδέες που έβαζαν σε κάθε νέο παιχνίδι.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ/ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Μικρούλης, στο σπίτι του θειου μου υπήρχε ένα Mega Drive, που είχαν οι κόρες του. Παίζαμε κυρίως Tiny Tons Buster’s Hidden Treasure, Mickey Mouse & Donald Duck: World of Illusion (τα αγαπημένα μου Mega Drive παιχνίδια ever) και ανάμεσα τους  το Mortal Kombat 3. Σίγουρα, ήταν τρομακτικό για ένα μικρό παιδάκι, πόσο μάλλον όταν έπαιζε η μουσική στη Temple πίστα με το πιάνο και την τρομακτική μουσική του. ΟΚ, πολλά μου φάνηκαν τρομακτικά τότε. Πολλά χρόνια μετά το έπαιζα στο MS-DOS και μονάχα με τον Sub-Zero μπορούσα να νικήσω τον Shao Khan.

Επίσης, κατάλαβα χάρις το συμπάν και πλοκή που έχει, πόσο σημαντικό μπορεί να γίνει το πλαίσιο σε ένα fighting παιχνίδι.  Δηλαδή, γιατί γίνεται το Mortal Kombat τουρνουά; Γιατί ο Scorpion πολέμιοι συνεχεία τον Sub-Zero;

Απολαμβάνω κάθε στιγμή του και θα το απολαμβάνω για πάντα.

FINISH HIM!!