Με το release του νέου Monster που θα βγει σύντομα, πιστεύω ήρθε η ώρα για ένα άρθρο που σκέφτομαι να γράψω εδώ και καιρό: Ο Οδηγός Καρδιακού! Ένα ranking system για όλες τις γεύσεις Monster που μας έχουν βγει μέχρι τώρα, ώστε να ξέρεις εσύ, αγαπητέ αναγνώστη που κωλών που δεν έχεις δοκιμάσει ακόμα, σε τι αντιστοιχούν όλα αυτά τα μυστηριώδη κουτιά με τα νύχια στα διάφορα χρώματα που βλέπεις στα ψυγεία των περιπτέρων.

Η λίστα θα είναι unordered rating system, βασισμένη στο τι θέλει να πετύχει το κάθε ποτό. Το καθένα τους υποτίθεται οτι αντιστοιχεί σε άλλα γούστα, αλλά καθώς θέλουμε να κάνουμε σύγκριση μεταξύ τους, θα τα χωρίσω σε δύο βασικές κατηγορίες, ανάλογα με το τι θέλουν να πετύχουν: Η πρώτη θα είναι τα Monster που μας δίνουν ενέργεια κυρίως, τα οποία θα βαθμολογούνται με 0-5 στα 5 “Booyah!“, και η δεύτερη τα Monster που είναι ευχάριστα σε πιο casual κατανάλωση, τα οποία θα βαθμολογούνται με 0-5 στα 5 “~Neat~“.

And with that out of the way…

Monster Classic

Φυσικά πρέπει να αρχίσουμε με εκείνο που τα άρχισε όλα… Το Red Bull. Το Monster Classic αποτελούσε ανέκαθεν μια αντιγραφή του θρυλικού ποτού, βέβαια σε μεγαλύτερη ποσότητα και σε πιο cool συσκευασία. Εκνευριστικά κολλώδες αν χυθεί καθόλου και εστιασμένο σε μια γερή δόση καφεΐνης, το Classic έχει πέσει σε δημοφιλία με τα χρόνια, αλλά παραμένει το ένα στο οποίο η Monster κληρώνει DLC του Call of Duty (…), και αυτό από το οποίο οι περισσότεροι αποφασίζουν να ξεκινήσουν τους πειραματισμούς.

Rating: 2.5 / 5 “Booyah!”.

Monster Ultra

Αυτοδιαφημιζόμενο ως μια 100% πιο δυνατή έκδοση του Absolutely Zero, ισχυρισμός που μέχρι και η μαμά μου αναγνωρίζει ως 100% bullsh!t, το Ultra είναι αυτό που θα συμβεί αν πάρουμε ένα Classic και ανοίξουμε τη βαλβίδα της ζάχαρης, αλλά όχι αρκετά για να καταντήσουμε καταλήξουμε στο Ripper. Το παράδοξα ευχάριστο με το Ultra είναι οτι με την έξτρα ζάχαρη γύρισε από το δυναμικό ποτό που ήταν ο προκάτοχός του, σε κάτι χαλαρωτικό που καταναλώνεται πολύ ευχάριστα και με το πάσο σας, ειδικά κρύο κρύο, με τη διακριτική γλυκάδα του να είναι το μεγαλύτερο ατού του.

Rating: 4 / 5 “~Neat~”.

Monster Assault

Το δυναμικό όνομα και τα επιθετικά κόκκινα γράμματα σίγουρα δεν μπορούν να σας προετοιμάσουν για την καταπληκτική γεύση… Σιρόπι για το βήχα. (Έχουν και πιο παρανοϊκές επιλογές, μην ενθουσιάζεστε από τώρα.) Πάει καιρός τώρα που ανταλλάσσουμε το αστείο με φίλους οτι όταν δε νιώθεις καλά παίρνεις Monster Assault και αν είσαι πραγματικά χάλια πρέπει να πάρεις Monster Doctor. Δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να πει κανείς για το Assault, εκτός από το οτι είναι απλώς passable, τίποτε το φανταστικό και τίποτε το προσβλητικό.

Rating: 2.5 / 5 “Booyah!”.

Monster Ultra Red

Basically το απλό Ultra αλλά με πολύ έμφαση στη φράουλα. Παίζει να μην ξέρω ούτε ένα άτομο που να το έχει σαν το πιο αγαπημένο του, αλλά δεν είναι και οτι πιο προσβλητικό έχουν φτιάξει.

Rating: 2 / 5 “Booyah!”.

Monster Ultra Sunrise

Σε άλλη μια ακόμα παραλλαγή του Ultra, που είναι παραλλαγή του Absolutely Zero που είναι παραλλαγή του Classic που είναι παραλλαγή του Red Bull, το Sunrise είναι χυμός πορτοκάλι. Υποθέτω το ονόμασαν με τη λογική οτι όπως πίνουμε κανονικά ένα ποτήρι χυμό το πρωί, έτσι θα μπορούσαμε να πιούμε και ένα Sunrise για πρωινό, πράγμα που δεν προτείνω σε κανέναν με την καμία Παναγία. Το Sunrise φέρνει περισσότερο στα παλιά Amita πορτοκάλι που σας έπαιρνε μικρούς η μαμά σας. Όχι ακριβώς δυσάρεστο, αλλά προσωπικά δεν το λέω “ευχάριστο”. Το πιθανότερο θα το πιείτε μια φορά πειραματικά, θα ανασηκώσετε τους ώμους και δε θα το ξαναπάρετε ποτέ.

Rating: 2 / 5 “~Neat~”.

Monster Juiced Mango Loco (ή απλώς “Loco”)

Το πιο πρόσφατο Monster που έχει κυκλοφορήσει τη στιγμή που γράφεται αυτό το guide/ranking system, το Loco φέρνει ακριβώς σε αυτό που θέλει να φέρνει, δηλαδή χαβανέζικα απογεύματα->βράδια, με μια τσιμπιά Νέας Ορλεάνης, όπως τα αναγνωρίζει ένας Έλληνας που δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στην Αμερική. Regardless, η γεύση του μάνγκο είναι εξαίσια, με το Loco να αγγίζει σχεδόν την τελειότητα. Μας χάνει στην ελαφρώς μεταλλική γεύση που έχει σαν ποτό (αν έχετε πιπιλίσει ποτέ ματωμένο δάχτυλο, it’s that), αλλά κατά τ’άλλα είναι εξαίσιο, και από τα καλύτερα προϊόντα που έχει βγάλει η Monster.

Rating: 4.5 / 5 “~Neat~”.

Monster Lewis Hamilton

Γενικά αν κατέχει μια τέχνη η Monster, είναι να ταιριάζουν τα ονόματα/συσκευασίες με τη γεύση των ποτών της. Το Lewis Hamilton ονομάζεται έτσι από τον οδηγό/πρωταθλητή Formula 1, και το πρώτο πράγμα που σας φέρνει στο μυαλό είναι η αίσθηση οτι μόλις τελειώσατε jogging, με τον πιο ευχάριστο τρόπο. Πραγματικά μου έρχεται δύσκολο να το περιγράψω σε γεύση, αλλά αμέσως θα περάσει από το μυαλό σας ένα γήπεδο στίβου. Πολύ σεβαστή επιλογή η οποία δύσκολα θα γίνει το αγαπημένο Monster σας, αλλά στην οποία θα επανέρχεστε μία στο τόσο λόγω του πόσο unique είναι.

Rating: 3.5 / 5 “Booyah!”

Monster Energy “The Doctor” (ή απλώς “Doctor”)

Θυμάστε όταν νωρίτερα μίλησα για το Assault και έλεγα οτι έχει γεύση σιρόπι; Όταν είχε πρωτοβγεί το Assault και το είχα πει σε φίλους, όλοι μου έλεγαν οτι υπερβάλλω… Και κάνα μήνα μετά βγήκε το Doctor, με γεύση ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ και όλοι το βουλώσανε. Δεν έχω ιδέα τι σκεφτόντουσαν, frankly είναι παρανοϊκό σαν concept, αλλά το Doctor έχει αντοχή στο χρόνο καλύτερη από πολλές άλλες πιο “φυσιολογικές” γεύσεις, πράγμα που με κάνει να ανησυχώ για το ανθρώπινο είδος. Όπως το Lewis Hamilton, δύσκολα θα γίνει το αγαπημένο σας, αλλά θα γυρνάτε σε αυτό μία στο τόσο, από περιέργεια κυρίως, για το πόσο εξωφρενικό είναι.

Rating: 3 / 5 “Booyah!”

Monster Ripper

Πριν πάμε στα πραγματικά διαμάντια του Monster, αυτά που εκτόξευσαν τις μετοχές της εταιρίας στα ύψη και σας φτιάχνουν τη μέρα, οφείλουμε βέβαια να περάσουμε και από το Ripper. “βαθιά ανάσα” To Ripper, είναι οτι χειρότερο έχει βγάλει η Monster και πιθανώς όλη η βιομηχανία ενεργειακών. Η πρώτη τους προσπάθεια σε “χυμό”, πριν το Sunrise, το Ripper έχει ανοίξει την αντλία της ζάχαρης στο maximum, σε σημείο που μετά από μια-δυο γουλιές νιώθετε οτι πρέπει να βουρτσίσετε τα δόντια, ενώ μετά από τρεις-τέσσερις γουλιές θα έχετε απλώς αηδιάσει. Σε όσους έχει πάρει η γιαγιά παγωτά μάρκα μ’έκαψες όταν ήταν μικροί, αυτά που συνήθως έχουν ζωγραφιστά πρόσωπα απ’έξω ή παιχνίδια από κάτω και τα τρώτε με πλαστικό κουταλάκι, το Ripper είναι pretty much αυτό ^3.

Rating: 0 / 5 “Booyah!”

Monster Punch

Ίσως όταν ακούω τη λέξη “Punch” να μην μου έρχεται στο μυαλό η βυσσινάδα, αλλά διάολε, το Punch αγγίζει την τελειότητα. Απόλυτα χαλαρωτικό και ευχάριστο στο να το πιείτε στην παραλία ή στο γραφείο, + το ιδανικό ενεργειακό για να κεράσετε κοπέλα που θέλετε να ρίξετε, καθώς έχει τεράστια πέραση στο γυναικείο κοινό. Πριν πείτε “Δεν μ’αρέσει η βυσσινάδα.” να ξεκαθαρίσω οτι ούτε εμένα μ’αρέσει, αλλά το Punch απλώς το πετυχαίνει τέλεια. Το καλύτερο είναι οτι μετά βίας έχει ανθρακικό (πράγμα που μοιράζεται με το Loco και το Rehab), οπότε δε θα το ρεύεστε επί μία ώρα αργότερα. Εξαιρετικό και προτείνεται 100%.

Rating: 5 / 5 “~Neat~”

Monster Absolute(ly) Zero

Αν υπάρχει κάτι που με λυπεί στο Absolute Zero (πέρα από το οτι η εταιρία χρησιμοποιεί το generic black-blue logo της αντί για το αρχικό design που ήταν η πιο πορωτική συσκευασία που έχετε δει στη ζωή σας), είναι οτι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να έρθει πιο κοντά σε super saiyan από αυτό, αποτελεί την επιτομή της εξέλιξης. Υποτιθέμενα είναι το Classic, από το οποίο έχουν βγάλει όλη τη ζάχαρη και την έχουν αντικαταστήσει με το venom που χρησιμοποιεί ο Bane, αλλά και αυτό δεν αρκεί για να το περιγράψει. Παγωμένο, το Absolute Zero σας “παγώνει” τις φλέβες και σας δίνει φοβερή ενέργεια άμεσα, αυξάνοντας επί τόπου αθλητικές διανοητικές επιδόσεις. Το οτι ένας φλώρος σαν εμένα που μετά βίας πιάνει 25 κάμψεις κανονικά μπορεί χαλαρά να περάσει τις 40 επί του Absolute Zero πιστεύω τα λέει όλα.

Rating: “Conan! Τι αξίζει σε αυτή τη ζωή?!”

Monster Rehab

Κοιτάξτε, γενικά δεν μ’αρέσει να υπερβάλλω, καθώς θεωρώ οτι έτσι χάνεται το νόημα και η αξιοπιστία του γραπτού λόγου, οπότε θα μιλήσω για το Monster Rehab με απόλυτη ειλικρίνεια. Όλοι στο δημοτικό είχαμε μάθει τους θρύλους, για το πώς οι Θεοί του Ολύμπου έτρωγαν αμβροσία και έπιναν Monster Rehab, το παγωμένο τσάι-λεμονάδα που τους οδήγησε να επαναστατήσουν κατά των τιτάνων και να αδράξουν την εξουσία. Κατά τους θρύλους πάντα, το Rehab ήταν τόσο απαλό στο στομάχι που μόλις που το ένιωθε κανείς, ενώ ήταν τόσο νόστιμο που αποκτούσατε αρνητικό κάρμα από την κατανάλωσή του.

Υπάρχει και ένας άλλος μύθος για το Rehab, ο μύθος που λέει πως ενώ το θαυματουργό ποτό έφυγε από τη γη του Ελλέστερος, και πλέον το βρίσκει κανείς μόνο στις χώρες της Σκιάς, κάποτε θα έρθει μια 14αρα τριαντάχρονη milf για να ξαναφέρει το Rehab στο Ελλέστερος. Ο μύθος για το πώς έφυγε το Rehab εξ’αρχής όμως είναι ο πιο γνωστός απ’όλους: Ένα σκοτεινό βράδυ του φθινοπώρου, τα ανώτατα στελέχη της Monster και του Hell της Ελλάδας μαζεύτηκαν για ένα παιχνίδι πόκερ. Ο χαμένος, θα είχε δύο επιλογές: Να γδυθεί τελείως και να πάει να αγοράσει πίτσα τσίτσιδος από δύο τετράγωνα απέναντι, ή να αποσύρει το καλύτερο προϊόν του από τη χώρα, και δυστυχώς ο χαμένος φόραγε γυναικεία εσώρουχα από μέσα.

Ίσως η αλήθεια να απέχει ελαφρώς από αυτή τη φήμη, αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος που ο κοινός, απλός λαός μπορεί να εξηγήσει την ΠΑΡΑΝΟΙΑ της απόφασης να αποσύρουν το Rehab από την Ελλάδα. Όταν φέτος το χειμώνα ήμουν Βιέννη και βρήκα όχι μόνο το κανονικό Rehab, αλλά και μια ακόμα καλύτερη έκδοσή του με βάση το τσάι ροδάκινο αντί για το τσάι λεμόνι, άρα μόνο πρόβλημα του Ελλαδιστάν είναι. Η σκηνή θύμιζε ελαφρώς μικρασιάτη που γυρνάει στα πάτρια εδάφη, δακρύβρεχτη και γεμάτη οργή. Monster, δε με νοιάζει τι θα κάνεις, θέλουμε το Rehab πίσω.

Rating: Lucy από Fairy Tail

Επίλογος

Κλείνοντας να τονίσουμε οτι όπως τα πάντα, τα Monster είναι καλό να τα καταναλώνετε με μέτρο. Μέχρι και το νερό μπορεί να σας δηλητηριάσει σε μεγάλες ποσότητες, οπότε σαφώς είναι κακή ιδέα να κατεβάζετε απανωτά Monster, ειδικά αν δεν αθλήστε. Αποφύγετε συνδυασμό με καφέ, και αποφύγετε συνδυασμό με αλκοόλ (όχι τόσο γιατί είναι επικίνδυνο, όσο γιατί θα σας έρθει εμετός). Και κυρίως, και πιο σημαντικό απ’όλα βέβαια, όπως κάθε συνετός άνθρωπος πρέπει να ξέρει: Τα Monster τα αγοράζουμε με τη δεκάδα από τα Lidl, όπου τα έχουν σε προσφορά μέχρι και 1.05, αντί να δίνουμε 2.5 ευρώ στο περίπτερο για το καθένα. Άντε, γρήγορα πριν εξαντληθούν τα καλά και μείνει μόνο ένα ράφι γεμάτο Ripper!