[Reviewer: Stelios Laoudis]
Oh my. Trombone Champ από την Holy Wow Studios. Τι να πω; Αρχικά ως ένα inside joke που έγινε πραγματικότητα, το παιχνίδι ανατινάχτηκε σε popularity. Η ιδέα είναι πως είναι rhythm game που παίζεις το τρομπόνι. Ακούγεται γελοίο, το ξέρω. Αλλά ταυτόχρονα φαίνεται και τόσο διασκεδαστικό! Ποτέ δεν υπήρχε παιχνίδι μέχρι τώρα που παίζεις ένα μουσικό όργανο σαν το τρομπόνι!
Όμως ποτέ δεν περίμενα τη στιγμή που όταν μου δόθηκε το Steam key για το παιχνίδι, και το κατέβασα… Τη στιγμή που δημιούργησα ένα νέο αρχείο και ανακάλυψα πως το παιχνίδι είναι περισσότερο χαοτικό απ’ ότι νόμιζα.
The Story
“And so it comes to pass…”
Αυτό δεν ξέρω προσωπικά αν μπορεί να μετρήσει ως Story (σας αφήνω να είστε εσείς οι κριτές). Ξεκινώντας ένα save file, το παιχνίδι μας βάζει ένα cutscene αλά Dark Souls στιλ που μας δίνει τη βασική ιδέα: Είμαστε ένας μουσικός που παίζει το τρομπόνι. Και σκοπός; Να γίνεις ο θρυλικός Trombone Champ που μια μέρα θα σταθεί απέναντι σε δύο μπαμπουίνους (καλά ακούσατε. Μπαμπουίνους!) και με τη βοήθεια τους θα σπάσεις το φάσμα τη πραγματικότητας ξεκινώντας μια νέα εποχή της μουσικής (true in-game story by the way). Πώς όμως; Αυτό δεν μπορώ να το απαντήσω – ούτε οτιδήποτε που έχει σχέση με το lore – για να αποφύγω Spoilers. Μπορώ να πω όμως πως θα πρέπει να περάσεις από σημαντικές προκλήσεις, που συμπεριλαμβάνουν να παίζεις το τρομπόνι συνέχεια, να μαζεύεις κάρτες γνωστές ως Tromboner Cards, να ανακαλύψεις μυστικά που βοηθάνε στο στόχο σου, και περισσότερους μπαμπουίνους (obviously).
Δεν θα έλεγα ότι είναι κακό story, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Πέρα απ’ το αστείο writing, κυρίως υπάρχει για να κάνει κάπως παρωδία το Dark Souls με ένα deep lore που σχετίζεται με το κόσμο της μουσικής και για τα meme purposes. Ειδικώς όταν το κύριο μουσικό όργανο είναι το τρομπόνι και υπάρχει μια ανησυχητική εμμονή για τους μπαμπουίνους (πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις). Στο τέλος όμως, το βρήκα απολαυστικό και γελοία αστείο. Οι developers ήξεραν καταρχήν πως κανένας δεν θα το έπαιρνε ως σοβαρό rhythm game, οπότε αποφάσισαν να αποδεχτούν την ανοησία και να δημιουργήσουν αυτό το κωμικό θαύμα. Kudos to them!
Gameplay
Σαν κάθε αξιαγάπητο rhythm game, σκοπός μας είναι να παίξουμε το τρομπόνι καλά και ωραία. Όμως δεν είναι και τόσο απλό σαν να πατάς κουμπιά στο ρυθμό. Κρατώντας το ποντίκι μας, πρέπει να το κουνάμε πάνω-κάτω για να αλλάξουμε το βαθμό εντάσεως και φυσικά να πατάμε στη σωστή στιγμή κάθε νότα (φαντάσου σαν να ζωγραφίζεις πάνω στις νότες). Χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο αλγόριθμο που αναλύει τα frames και πόσο accurate είναι η ένταση της νότας και ο χρόνος που παίζεται, θα μας δίνεται και ένα ανάλογο σκορ, ξεκινώντας απ’ το Nasty (δεν έχεις παίξει καθόλου τη νότα), Meh, OK, Nice, και φτάνει μέχρι το Perfecto (near-perfect accuracy!). Η ακρίβεια μετράει σημαντικά εδώ, διότι με κάθε νότα που είναι Perfecto ή Nice δίνει και ένα score multiplier με μέγιστο το x10. Και αν οποιαδήποτε στιγμή πάρεις κάτω από Nice, σπάει και κάνει reset.
Αλλά αν σε περίπτωση που χάσεις το multiplier μην ανησυχείς, γενναίε μου Tromboner! Διότι υπάρχει τρόπος που μπορείς να το κρατήσεις λίγο ανεβασμένο με το ειδικά σχεδιασμένο Champ Meter! Παίρνοντας Ratings μεταξύ OK-Perfecto, μπορείς να γεμίσεις το ειδικό meter που ενεργοποιείται τη στιγμή που γεμίσει με τον πιο επικό τρόπο: Airnhorns που ουρλιάζουν mid-2010s MLG memes, πολλά χρώματα στην οθόνη και κερδίζεις και ένα έξτρα 1,5x multiplier μαζί base multiplier (π.χ ένα μέγιστο x10 + το 1,5x του Champ Meter = 11,5x). Οπότε κι ας χάσεις οποιαδήποτε στιγμή το Multiplier σου, μπορείς ακόμη να μαζέψεις αρκετούς πόντους που θα χρησιμεύσουν.
Στο τέλος κάθε τραγουδιού, ανάλογα με την απόδοση σου και το score, θα λάβεις και ένα διαφορετικό Rank, ξεκινώντας απ’ το F μέχρι το S. Ανάλογα με το τι πήρες, θα λάβεις και ως αμοιβή ένα currency ονόματι Toots, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποκτήσεις διάφορα αντικείμενα.
Τέτοιο gameplay δεν έχω ξαναδεί ποτέ και είναι ένα από τα πιο original concepts που βρήκα. Το approach απομακρύνονταν απ’ το κλασικό “Πάτα το κουμπί τη σωστή στιγμή” που όλοι έχουμε συνηθίσει, ενώ τα mechanics ‘κολλάνε’ μαζί με κάθε τραγούδι με τέτοιο τρόπο που είναι προκλητικό να φτάσεις στο στόχο, αλλά ακόμη εφικτό και αρκετά rewarding.
Ταυτόχρονα, σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια της ίδιας κατηγορίας, το παιχνίδι δεν σε τιμωρεί με Game Overs σε περίπτωση που δεν είσαι ακριβής με κάθε νότα (απλά παίρνεις λιγότερους πόντους και προχωράς κανονικά στην επόμενη), κι αυτό δημιουργεί μια εμπειρία που θέλεις να παίξεις πολύ καλά αλλά καταλήγεις να κάνεις λάθη που ακούγονται αστεία, και παραδέχεσαι στο εαυτό σου πως δεν μπορείς να θυμώσεις σε αυτό, ακόμη και στα πιο δύσκολα charts.
Content
Για rhythm game, περιμένεις να έχει αρκετό content ώστε όχι μόνο για να υπάρχει αρκετό playtime σε ένα session, αλλά και για αρκετό replayability. Όμως το Trombone Champ, όπως είναι χωρίς modding, έχει μικρό replayability. Το Tracklist συμπεριλαμβάνει 35+ τραγούδια που πέφτουν στις κατηγορίες των traditional, classical, ύμνοι, Trap remixes, και εντελώς original δημιουργήματα. Για ένα indie game, σίγουρα έχει μικρή λίστα, αλλά είναι και αρκετά ικανοποιητική, ειδικώς για μια ομάδα δύο μελών που δεν έχει budget για licensing τραγουδιών, ενώ σε κάθε update εμφανίζονται και περισσότερα. Ταυτόχρονα, συμπεριλαμβάνεται το έξτρα περιεχόμενο που σχετίζεται με την ιστορία του παιχνιδιού και διάφορα cosmetics που ξεκλειδώνεις όσο προχωράς, συμπεριλαμβάνοντας δύο unlockable characters, Sound Sets που αλλάζουν τον ήχο του τρομπονιού και χρώματα για το τρομπόνι. Όλα αυτά τα τέλειωσα γύρω σε 3 ώρες, που δεν είναι απαραίτητα κακό για τη τιμή του, αλλά μου φάνηκε ως μια μικρή εμπειρία που δεν έχει και πολλά να κάνεις μετά και κανένα προαιρετικό mode για να συνεχίσεις να παίζεις. Η μόνη επιλογή είναι να ξεκινήσεις νέο Save File, να βελτιώσεις τα Ranks σου, ή να το κάνεις mod για να βάλεις και custom τραγούδια που το παιχνίδι κανονικά δεν έχει. Όμως με τις βελτιώσεις και προσθήκες που κάνουν στο παιχνίδι, πιστεύω πως στο μέλλον θα έχει περισσότερα πράγματα να ανακαλύψουμε.
Graphics/Sound
Όσοι έχετε παίξει με το Wii, σίγουρα ξέρετε αυτά τα πλασματάκια που λέγονται Miis. Y’know, cartoonish ανθρωπάκια που μπορούσες να φτιάξεις ότι θέλεις, και ακόμη τον εαυτό σου; Λοιπόν… Νομίζω πως κάπως ξέφυγαν απ’ τα χέρια της Nintendo, έλαβαν ολόκληρο makeover και έφτασαν στο Trombone Champ. I mean, look at them!
Το παιχνίδι χρησιμοποιεί ένα mix μεταξύ λίγου 3D, αρκετό 2D και πολύ animation και χρήση εικόνων. Και όλα αυτά δουλεύουν τόσο καλά μαζί που μοιάζει σαν να έχεις πάρει LSD. Υπάρχει μεγάλη ζωντάνια με τα χρώματα του παιχνιδιού που πηγαίνει τέλεια με τη ατμόσφαιρα και θεματολογία του. Τα backgroud videos που παίζουν σε κάθε τραγούδι είναι εξίσου ζωντανά και κάπως κωμικά σε πολλαπλές περιπτώσεις, δημιουργώντας περισσότερο αυτή τη κωμική και αστεία ατμόσφαιρα. Τέλος, το κομμάτι του audio είναι αρκετά high-quality χωρίς κάποιο θέμα. Το μόνο που δεν μου άρεσε προσωπικά ως nitpick είναι μερικά από τα Sound Sets για το τρομπόνι. Δύο συγκεκριμένα απλά δεν μου πήγαιναν καθόλου και δεν μπορούσαν τα αυτιά μου να το ακούσουν χωρίς να ενοχλούνται κάπως. Αλλά τουλάχιστον ακούγονται αστεία και αυθεντικά.
Conclusion
Μετά από τρεις ώρες παιχνιδιού και δεν ξέρω πόσες δύσκολες ώρες για να γράψω το review μου χωρίς Spoilers και απλοϊκά, μπορώ να πω απλά πως αξίζει να αγοράσετε το Trombone Champ. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πω. Για ένα κωμικό meme game, τα κάνει όλα σωστά. Ένα γελοίο concept με πολύ καλό comedy value και διασκεδαστικό gameplay που είναι πρότυπο και δημιουργικό. Κι αυτός είναι ένας απ’ τους λόγους που δεν ήθελα να κάνω spoilers πέρα απ’ το να εξηγήσω τι γίνεται: Πρέπει να το παίξεις τυφλά από αρχή-τέλος για να δεις το χάος που θα εμφανιστεί μπροστά. Οπότε τί περιμένετε; Buy it now!
Trombone Champ
Graphics - 75%
Sound - 89%
Lore - 72%
Gameplay - 90%
Content - 70%
79%
Over 80
Περίεργο, γελείο, και over-the-top, το Trombone Champ προσφέρει ένα μοναδικό και αστείο rhythm game που παρά με το περιορισμένο του περιεχόμενο προσφέρει πολύ γέλιο και διασκέδαση.
You must be logged in to post a comment.